A dokąd to

Późny wieczór, półmrok. Autobus relacji Wrocław – Stronie Śląskie, tak jak zwykle, zamiast wjechać do Kłodzka, skręca w prawo, gna przez wiadukt, a potem mija cmentarz i wjeżdża na teren bazy PKS.
- O rety – wzdycha jeden z pasażerów.
- Tjaaa, znowu przerwa na papierosa na stacji paliw – zauważa jego sąsiad.
Tym razem jednak autobus zakreśla zupełnie inne koła na terenie bazy. Bierze ostry zakręt w prawo i wtacza się tyłem do ogromnego garażu, na warsztat. Wśród ludzi widać zaniepokojenie.
- Co oni będą robić? – pyta dziewczyna z samego końca.
- Teraz przyczepią nam czwórki konne – rzuca ktoś z przodu.
Pasażerowie wybuchają śmiechem. Kierowca nerwowo to wybiega z kabiny, to do niej wbiega.
- Nie świeci! – krzyczy.
- Znowu...? – słychać stłumiony głos gdzieś z zewnątrz.
Kierowca wybiega. Ludzie spoglądają po sobie niepewnie.
- Jak to? – pyta pan z tyłu – Jechaliśmy bez świateł?
- No cóż..., ten model pamięta czasy Łukasiewicza, pewnie nafta się skończyła – żartuje młodzik, siedzący obok.
Ktoś rozmawia przez telefon komórkowy.
- ...nie, nie wiem, nie wiem, mamo. Może zaraz, może za godzinę. Coś robią. Co? Nie wiem. Chyba światła.
- Powiedz swojej mamie, że na zjeździe do Barda autobus wziął zakręt, a kółka nie – radzi sąsiad rozmawiającego przez telefon.
Znowu słychać chichot pasażerów. Głuche stuki i zgrzyty dobiegają gdzieś z dołu pojazdu.
- Przywiązują faceta z latarką do podwozia – humor dopisuje oczekującym w autobusie.
- Tjaaa, musi na zakrętach wyciągać ręce i mrugać lampkami na boki.
- Żeby tylko nóg nie wyciągnął.
Kierowca ponownie wbiega, siada za kierownicą, wyjmuje coś ze schowka i wybiega.
- Pozostało mu tylko świecić oczami – zauważa pan z tyłu.
- Ale teraz to już chyba koniec przedstawienia – stwierdza młodzik, siedzący obok.
Kierowca wchodzi, wszyscy wstają, odwracają się w stronę widowni i kłaniają. Znienacka spada kurtyna milczenia i wszystkich zabija. Spod kurtyny wypływa strużka krwi i układa się w znak zapytania.